Het project pARTicipe! experimenteert met nieuwe manieren om samen te werken rond cultuur. Dat gebeurt in proeftuinen, waarbinnen een groep kinderen of tieners van een jeugdwerking of (brede) school begeleid wordt.

In dit kader zette Lasso een samenwerking op met De Muziekladder, een basisschool met bijzondere aandacht voor dans, muziek, beeld en drama. Omwille van de coronamaatregelen was het echter lange tijd onduidelijk of en wanneer het traject zou kunnen starten... Tot de directie en juf Karolien begin 2021 beslisten dat de proeftuin kon doorgaan. Door de kinderen rond gedeelde interesses te laten samenwerken, hoopten ze de groepsdynamiek binnen de klas positief te beïnvloeden. Ook beseften ze dat het hoog tijd was voor nieuwe prikkels en ruimte voor muzische activiteiten.

Lies en Beatriz (Lasso) organiseerden een spelsessie BabbelArt, om de culturele interesses en talenten binnen de klasgroep te detecteren. Er werd gepraat, gestemd en... unaniem beslist om beeldend aan de slag te gaan met textiel! Met deze focus in het achterhoofd zocht Beatriz uit welke organisaties actief waren in de buurt van de school. Ze stippelde zo, samen met juf Karolien, een artistiek traject uit. Verschillende potentiële partners werden gecontacteerd, wat resulteerde in een samenwerking met kostuum- en decorontwerpster Leila Boukhalfa.

De hele maand mei vonden er op school wekelijks workshops plaats. Tijdens een eerste atelier experimenteerden de kinderen met cyanotypie: een fotografisch proces waarbij na ontwikkeling een cyaanblauwe afdruk ontstaat. Dat bracht een brainstorm op gang over mogelijke eindresultaten op natuurlijke stoffen als katoen, zijde of leer. Zo ontstond het idee om zitzakken te maken voor de zolderkamer van De Muziekladder, een grote tent of zeil voor de tuin en gepersonaliseerde vlaggetjes met hun portretten om op te hangen in de klas.

Tijdens de volgende drie workshops werkten ze deze ideeën verder uit en werden volop nieuwe materialen en technieken uitgeprobeerd. Vormen werden overgenomen van cyanotypes en uitgesneden op flockfolie, om nadien op zitzakken te worden gestreken. Deze werden vervolgens afgewerkt met textielverf en sjablonen. Door plastiek aaneen te smelten, 'fusen' voor de kenners, maakten de leerlingen een tentzeil van wel acht meter lang! Daarop konden ze hun fantasie de vrije loop laten: er ontstonden regenbogen, bloemen, zeeën met zwemmende vissen en abstractere vormen. Ondertussen werd ook voortgewerkt aan de vlaggetjes. Op elke vlag zou een portret van een leerling komen. Helaas werkte de techniek hier niet zo goed, omwille van weinig zonlicht en een te dikke stof.

Op de laatste projectdag installeerden de kinderen zich in de tuin op de speelplaats. Alles wat ze de afgelopen maand gemaakt hadden, kwam voor het eerst op één plek samen, wat een enorme indruk op hen maakte. Ze stelden hun werk tentoon, gaven rondleidingen aan andere klassen en eindigden met een welverdiende receptie.

Zowel Leila, juf Karolien als de leerlingen kijken positief terug op de proeftuin. De leerlingen doorliepen een groeiproces dat zijn vruchten afwierp. Kinderen die normaal gezien nooit samenwerkten, zochten elkaar nu op en ontdekten samen nieuwe talenten als naaien en strijken. Ook konden ze in deze moeilijke coronaperiode even hun gedachten verzetten en in een creatieve wereld stappen zonder al te veel regels over wat wel en niet kan. Zo werd dat "stomme coronajaar" onverwacht toch nog een schooljaar vol fijne herinneringen...

Ontdek het proces in het filmpje (transcript van de video):