Inzetten op interculturaliteit: GC Nekkersdal

Lasso: Waarom stapten jullie in een Inside Out Bxl-traject met LEVL?

In 2019 kwam het Minderhedenforum (de voorloper van LEVL, nvdr) dit traject toelichten op een vergadering van de gemeenschapscentra. Ik liep meteen warm voor het idee omdat we ons ook in Nekkersdal afvragen of de mensen die hier werken, de mensen die in de raad van bestuur zitten en ook ons publiek wel een afspiegeling zijn van de Brusselse diversiteit.

We hadden net een oefening achter de rug om mensen uit diverse hoeken bij ons nieuw bestuur te betrekken, en niet enkel de usual suspects. Tegelijk was er vernieuwing in onze ploeg: ik was net gestart als centrumverantwoordelijke en er waren nog een aantal andere wissels op verschillende niveaus in het team. Het kwam bij wijze van spreken als geroepen toen het Minderhedenforum dit traject voorstelde. Deze thematiek binnen je organisatie bespreekbaar maken, laat staan er verandering in brengen, is niet evident. Deze begeleiding, met hun externe blik en expertise, voelt voor ons dan ook aan als een veilige manier om hierrond te werken.

Welke stappen hebben jullie doorlopen tijdens het traject?

Er werd bij de start veel documentatie opgevraagd: overzichten van personeel en bestuur, brochures, verslagen, voortgangsrapporten,... In de tweede fase werden dan diepte-interviews afgenomen bij alle medewerkers. Persoonlijk vond ik dat deel al heel interessant. Het was een goed en open gesprek waar dingen in vraag werden gesteld, het zette mezelf aan het denken en op een bepaalde manier gaf het me ook energie.

Nadien volgden groepssessies en inmiddels hebben we een terugkoppelingsmoment achter de rug. Als volgende stap zullen alle bevindingen en suggesties in een rapport gegoten worden door LEVL, en daarmee gaan wij als team aan de slag gaan om een actieplan te schrijven. Ik zag dat initieel als werk voor mezelf en de staf, maar al snel werd duidelijk dat we best met het hele team voortwerken rond de verschillende thema’s en bevindingen. We zien wel wat er uit komt, het belangrijkste is dat we tot een gezamenlijk actieplan kunnen komen.

Zo'n traject lijkt een stevig engagement te vereisen.

Er kwam inderdaad wat planning bij kijken, maar dat was een voorwaarde om aan dit traject te starten. Ik heb dat tot nu toe niet als bijzonder moeilijk ervaren. Er is door Nekkersdal en het bestuur gekozen hier in te stappen, we hebben er dus prioriteit aan gegeven. Dat is een investering, dus je moet ervoor gaan, anders heeft het geen zin. Als ik nu met LEVL over Nekkersdal praat, heb ik het gevoel dat dat ze ons echt wel beter kennen. Dat we niet gewoon één van de 22 gemeenschapscentra zijn, maar weten wat we doen en waar we voor staan.

Zijn er nu al bepaalde veranderingen zichtbaar?

De interviews en de sessies zullen bij de hele ploeg zeker iets teweeggebracht hebben. Maar of dit nu al blijvende impact heeft, dat weet ik niet. De veranderingen op stafniveau hebben wel een grotere openheid of vrijheid gecreëerd om zaken anders aan te pakken en in vraag te stellen. Zo koos onze nieuwe socio-culturele medewerker om voor het Sinterklaasfeest kleurpieten te introduceren. Moesten we zo’n zaken vroeger besproken hebben, zou zo'n gesprek zeer gewichtig verlopen. Nu gebeurde het gewoon.

De echte impact zal volgens mij pas zichtbaar worden wanneer we als team aan de slag gaan met het actieplan. Dat zal dan gaan over uiteenlopende zaken: personeel, woordgebruik, communicatie, onthaal... Het zit in alle lagen. Idealiter nemen we deze acties ook op in ons jaaractieplan en in het verbouwingsplan waar we nu volop mee bezig zijn. Je kan niet binnen een paar jaar met een nieuw gebouw komen en pas erna je werking onder de loep nemen. Nee, je moet dit meenemen op voorhand. Het mag geen actieplan op een eerder actieplan worden.

Een aandachtspunt is zeker hoe we beter een divers publiek kunnen onthalen. De inzichten en bevindingen bij Nekkersdal kunnen ook doorvloeien naar de 22 gemeenschapscentra in Brussel, die nu werken aan een breder onthaalbeleid.

Tijdens het begeleidingstraject stond ik voor de aanwerving van een poetskracht. Het betrof een GECO-statuut, dus met zeer specifieke voorwaarden en daarnaast wouden we het liefst een persoon uit de buurt, die ook echt goed is in de job. Inmiddels is een Koerdische dame uit de wijk, betrokken bij verschillende projecten in de buurt, én met veel poetservaring, bij ons aan de slag. Ik ben erg tevreden over haar aanwerving, ook de ploeg heeft het goed onthaald, ondanks de weinige kennis van het Nederlands. Dankzij het traject met LEVL overwon ik enkele drempels, zoals de taal. Het was meteen een mooie concrete toepassing van het traject op het terrein.

Meer weten over LEVL? Lees het artikel waarin stafmedewerker Aimée Fidèle Mukunde uitlegt hoe de organisatie te werk gaat.